«دوست و همنشین خوب در باب هشتم گلستان سعدی»
کد مقاله : 1054-PPE
نویسندگان
غلامرضا هاتفی اردکانی *1، فضل الله رضایی اردانی2
1دبیر و مدرس دانشگاه
2استادیارگروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه فرهنگیان استان یزد
چکیده مقاله
ادبیّات فارسی از آغاز تـا بـه حال با دو بـال شعـر و نثـر در عرصه ی اخلاق به جولان در آمده است و شاعران و نویسندگانی که به اخلاق و تعالی انسان دل بستگی داشتند از طریق القاءِ افکار دینی و عرفانی، در جامعه، اثری عمیق برجای گذاشتند. شعر و نثر فارسی، در حوزه ی ادبیّات تعلیمی، این وظیفه را بر عهده داشته است. با این توصیف «گلستان سعدی» از جایگاه ادبی و انسانی والایی بهره مند است. «گلستان» خرمنی بزرگ از حکمت و فضیلت است و باید از آن طریق، زندگی را آموخت. این مقاله، با روش توصیف و تحلیل محتوا و با هدف تبیین آموزه هـای تربیتـی، در باب هشتم گلستان، بـه بررسـی برخی از ویـژگـی اخلاقـی-تربیتـی در آداب انتخاب دوست خـوب، از جملـه: «خیرخواهـی» ، «رازداری» ، «اعتدال داشتن» ، «پرهیز از بـدخویـی» ، «قانع بـودن» ، «مخلص بـودن» ، «دوری از حسادت» ، «پرهیـز از دروغگـویی» ، «موحّد بودن» می‌پردازد که برای جوانان امروز و آیندگان، مفیـد خواهد بود. گلستان «منشور تربیتی» ادب «اسلامی– ایرانی» است.
کلیدواژه ها
سعدی، گلستان، باب هشتم، دوست، دوست یابی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر