برسی و تحلیل انتقادی مفهوم « تربیت » از دیدگاه دانشمندان علوم تربیتی با تکیه بر مصادیقی از مثنوی معنوی مولوی |
کد مقاله : 1058-PPE (R1) |
نویسندگان |
امیر حسین دهستانی زارچ *، احمد مهدویان بهاباد دانشجوی زبان و ادبیات فارسی |
چکیده مقاله |
چکیده « تربیت» موضوعی است که از دیرباز تاکنون در بین عام و خاص مورد بحث بوده است، در طول تاریخ از زمانی که سقراط را به علت تشویش ذهن جوانان و تربیت نادرست آنان شوکران خوراندند تا زمان معاصر و آرای تربیتی جدید اندیشمندان علوم تربیتی چون کانت و دیوئی، این بحث که تربیت چیست و چه کسانی برای تبیین موازین تربیتیذی صلاح هستند همواره جریان داشته است و در آینده نیز بی شک ادامه خواهد داشت. روش مورد استفاده در این مقاله، پژوهش کتابخانهای و مطالعه آزاد اما هدفمند منابع، آرا و اندیشه های تربیتی است. هدف از این مقاله بررسی و ارائه تطبیقی نظرات تربیتی افراد و مکاتب مختلف و مقایسه آن با بحث های تربیتی کتاب مثنوی معنوی است، چرا که این کتاب یکی از چندین کتب کهن تربیتی زبان فارسی است و از این حیث و از حیث نویسنده_مولوی رومی_ اهمیت دارد آنچه از این مقاله حاصل شد آن بود که جدای از اختلافات اندک و طبیعی موجود در نظرات تربیتی اندیشمندان مختلف،بسیاری از این نظرات نقطه مشترک دارند حال چه مثنوی این کتاب کهن باشد و چه نظریه های معاصر کانت و دیویی. آنچه قابل توجه است آن است که مثنوی همان را میگوید که قرآن بیان کرده و کانت و دیویی هم در آن اتفاق نظر دارند! اگرچه شیوه مختلف است، اما تربیت مطرح شده در اندیشه اینان هم خوانی های زیادی دارد و همین وجوه مشترک می تواند موضوع خوبی برای تحقیقات پیشرو و آینده باشد. |
کلیدواژه ها |
تعلیم و تربیت، مثنوی معنوی، علوم تربیتی، مولانا، ادبیات تعلیمی |
وضعیت: پذیرفته شده |